Corona en moddervet

Geplaatst in: Column
Foto: Fenmei Hu

Fenmei Hu is beeldend kunstenaar en is geboren in China. Ze vertelt over de familie perikelen tijdens de coronacrisis.

‘Mama, wat eten we voor het avondeten?’ vraagt de kleuter van ons gezin. En we zitten nog aan ons ontbijt terwijl ze dit vraagt. Het is net alsof we van maaltijd naar maaltijd leven. Soms vraagt ze zelfs: ‘Mama, is dit ons middageten of avondeten?’ Het is haar manier te weten te komen in welk deel van de dag we zitten. Elke dag is namelijk hetzelfde. Er is geen tijdbesef meer.

Zelfs ik heb soms dat ik twee keer moet nadenken welke dag het is. Elke dag is een herhaling van de vorige dag en de volgende dag zou ook weer zo zijn. Behalve dat het saai is, is het ook voorspelbaar geworden en dat geeft soms een beetje rust, zeker met kleine kinderen. Mijn kinderen en ik zijn best goede huismusjes, we hebben het best fijn. Hun wereld kan niet beter omdat mama elke dag thuis is en af en toe de juf speelt. Ze mogen vaak onbeperkt op de beeldschermen want ja, dat zijn de momenten dat ik tijd kan nemen voor mezelf of even kan werken. Ze mogen in het hele huis spelen met hun speelgoed en dus is bijna in elke hoek van het huis wel een keer een hutje gebouwd geweest. Het geeft allemaal niet meer, want er komt toch geen bezoek langs.

Gelukkig gaan ze wel gewoon op normale tijden naar bed en slapen ze goed door. Ze zeggen ook wel, als kinderen goed slapen dan groeien ze goed. En dat merk ik. Ze groeien als kool. Ze eten ook veel aangezien ik zelf nu ook van maaltijd naar maaltijd leef. Ik varieer zelfs met het ontbijt. Af en toe Chinese rijstepap ter afwisseling, wat ik hiervoor nog nooit heb gedaan. Verbaasd keken de kinderen toen ze dat voorgeschoteld kregen als ontbijt. Die ogen van ‘waar is de afgebakken pistolet?’. Maar smullen dat ze deden…. Na de tweede keer is de lol er wel van af.

En elke middag warm eten. Wat een luxe! Door deze corona lockdown zijn we met zijn allen niet alleen beeldschermverslaafd geraakt, maar ook moddervet. Hoewel we niet hebben gehamsterd voordat we opsloten werden, hebben we altijd wel een goed gevulde vriezer en ijskast. Die begint nu echt op te raken. Je wordt er wel creatief van.

Leuk natuurlijk als je kinderen alles eten. Die van mij dus niet. Het liefst eten ze elke dag noedels voor de lunch en patat als avondeten. Normaal zou ik zeggen, alles één keer in de week. Maar na zes weken word ik ook een beetje kookmoe en koken is toch stukken minder leuk als je niet de juiste ingrediënten hebt of als de eters niks lusten. Dus we zijn blij met de Chinese supermarkten die bezorgen en we helpen graag de friet-aardappelboeren door zoveel mogelijk patat te eten. Als we toch moddervet worden dan maar beter voor een goed doel.

Verder lezen

Column

Gratis workshop ‘know how’: Hoe begin ik mijn verhaal op papier te zetten? De 5 grote HOE-vragen

Column

Column: Het zwijgen doorbreken is dekoloniseren

Film

In memoriam: filmmaker Leonard Retel Helmrich (1959-2023)