Videopremière Het land van toen: het verhaal van Amber Nefkens Indische oma

Geplaatst in: Cultuur, Expressie, Artikelen
Still uit de videoclip Het Land van Toen van Amber Nefkens

Als onderdeel van de derde generatie vindt de Indische Amber Nefkens het belangrijk dat het verhaal van de eerste generatie wordt doorverteld. Amber is een creatieve duizendpoot en maakt muziek, theater en films. Geïnspireerd door de verhalen en gedichten van haar oma schreef ze de voorstelling ‘Het land van toen’. In de Commandantswoning van Museum Bronbeek heeft ze het titelnummer van de voorstelling opgenomen. Deze video gaat vandaag bij ons in première. 

Amber (32) studeerde af op het gebied van Media (Master Mediastudies, Universiteit van Utrecht) en Cultuur (Bachelor Taal-en Cultuurstudies, Universiteit van Utrecht).

Een grote inspiratiebron vormt haar Indische roots.

Allebei mijn grootouders komen uit het voormalig Nederlands Indië en ook mijn moeder is daar geboren. Ik ben niet Indisch opgevoed, het Indische zag ik vooral bij mijn opa en oma: de wajangpoppen, de batikspulletjes.

Amber: “Ik vond mijn Indisch-zijn altijd al interessant, het maakte dat ik me speciaal voelde. Ook de verhalen die werden verteld. In 2013 begon ik me pas echt in mijn Indische roots te verdiepen. Ik zag een oproepje van Cinemasia’s Filmlab en uiteindelijk is mijn plan geselecteerd en heb ik de korte documentaire Indië op een bord gemaakt. Daarin maak ik samen met mijn oma Indische pasteitjes terwijl zij over haar verleden vertelt.

Mijn oma is altijd heel open geweest over haar jeugd in Indië die ze als heel fijn heeft ervaren. Tot de oorlog uitbrak. Haar vader werd meegenomen en moest werken in kamp Kamioka in Osaka, Japan. Ze heeft hem nooit meer teruggezien, hij bezweek aan de ontberingen in het kamp. Alles was veranderd. Ook haar land.”

Het persoonlijke verhaal van haar oma vol geschiedenis inspireerde Amber tot de voorstelling Het land van toen, een mix van filmbeelden, muziek en theater in de vorm van verhalen.

Amber vertelt: “Oma was vroeger graag schrijfster geworden. Dat is er niet van gekomen, maar haar hele leven lang heeft ze gedichten en verhalen geschreven. Daarvan heb ik liedjes gemaakt. Bovendien ben ik twee jaar geleden afgereisd naar Java om daar meer te weten te komen over mijn Indische roots. Voorafgaand aan de reis heb ik oma gefilmd en geïnterviewd. Tijdens de reis heb ik ook veel gefilmd en mijn eerste liedjes over Indië geschreven.”

Haar rootsreis voelde als een soort thuiskomen. “Er was zoveel herkenning door de verhalen van mijn oma maar ook de trekken van de mensen waar ik mijn oma in terugzag. Ik zag gewoon voor me hoe ze daar als jong meisje heeft rondgelopen. Ik heb het huis bezocht waar ze heeft gewoond en haar Chinese vriendin ontmoet met wie ze al haar hele leven bevriend is en die ze altijd via de telefoon spreekt. Mijn oma zelf is nooit terug geweest maar ze vond het heerlijk om naar mijn verhalen te luisteren en de filmpjes te zien die ik van mijn reis had gemaakt. Net zoals mijn oma vind ik het als derde generatie Indo heel belangrijk dat het verhaal van onze grootouders en ouders doorverteld wordt.”, aldus Amber.

Met haar nieuwe video geeft ze dit verhaal door. “Het nummer Het land van toen is een gedicht dat is geschreven door oma en het is eerste gedicht is dat ik op muziek heb gezet.

Het gaat over de tijd in Nederlands-Indië: het opgroeien, de geborgenheid en het terugverlangen.

Het is een mooie melancholische en tegelijk krachtige terugblik op een leven in een land dat niet meer bestaat en waarin mijn oma hoopt ooit weer verwelkomd te worden: Het land van toen.

Ik heb het nummer live mogen zingen vanuit de Commandantswoning in Museum Bronbeek. De openstaande deuren lijken te leiden naar een dromerige tuin in Semarang, waar mijn oma is geboren.”

Bekijk de video hieronder de videopremiere van Het Land van Toen:

Verder lezen

Boeken     Column

Column: Hoe iets kan veranderen in enkele generaties, het blijft me verbazen. Des te belangrijker om op te schrijven

Column

Column: De onafhankelijkheid van Indonesië heeft ons niet verlost van het koloniale apartheidstrauma

Boeken     Column

Column: De eerste moderne Indische meisjesroman