Dido Michielsen, journalist, schrijfster én moeder van twee Chinese dochters

Geplaatst in: Identiteit, Interviews
Harold-Pereira
Foto: Harold Pereira. Dido Michielsen

Kan je iets over jezelf vertellen?

Ik ben in Amersfoort geboren, als enig kind en enig kleinkind. Dus veel naaste familie is er niet, maar er zijn altijd enkele grote gezinnen in mijn leven geweest die wel familie waren en waar ik nog altijd een goed contact mee heb, al is het niet heel frequent.

Wat betekent jouw naam voor je?

De naam die mijn moeder mij gaf (voornaam) en die ik altijd heb gehaat totdat ik er op m’n dertigste ofzo pas blij mee was. Mijn achternaam is zo Hollands, daar heb ik eigenlijk nooit over nagedacht.

De eerste keer in Azië was … in ..

De eerste keer in Azië was Maleisië in 1992. Op doorreis naar op onze huwelijksreis in Indonesië bezochten we daar vrienden.

Hoe omschrijf je je eigen culturele identiteit? 

Onmiskenbaar een Indo, opgevoed met the best of both worlds.

Hoe ga jij om met het leven tussen verschillende culturen? 

Mijn dochters komen uit China, dus het is een aangename mix van Europa en Azië die ons tamelijk vanzelf afgaat.

Leukste uit die culturen?

Dat je noch het ene noch het andere hoeft te zijn, al koester ik het Indische meer sinds mijn moeder is overleden, anderhalf jaar geleden.

Stomste uit die culturen?

Dat ik soms te nuchter Hollands ben – en soms te sentimenteel Indisch, maar nooit weet wat de kop op zal steken.

Ik ben super-Nederlands, omdat

ik grote waarde hecht aan eerlijkheid

Ik ben super-Aziatisch, omdat

ik tegelijkertijd zelf enorm indirect kan zijn of confrontaties uit de weg ga

Kan je vertellen waar je nu mee bezig bent?

Met de verschijning van mijn eerste roman Lichter dan Ik.

Heeft je culturele achtergrond invloed gehad hierop?

Reusachtig, het boek is geïnspireerd op het leven van mijn betovergrootmoeder dus ik heb me erg in het Indië in de 19e eeuw verdiept, vooral vanuit het perspectief van een Javaanse vrouw

Wat is je favoriete gerecht?

Assinan en gado-gado (toen ik nog vlees at, Sateh Kambing van geit)

Op welke prestatie ben jij het meest trots op?

Mijn roman.

Wat is je grootste uitdaging geweest?

Om na enkele non-fictie boeken over de horde te stappen en een roman te gaan schrijven, iets wat ik altijd al heb gewild

Welke doelen streef je nog na?

Uitsluitend nog maar romans schrijven…

Wat motiveert jou om elke dag je bed uit te komen?

Het leven zelf. 2019 is een ontzettend spannend jaar voor mijn man en mij, vol interessante gebeurtenissen (2 nieuwe boeken, nieuw huis)

Wat is je motto?

Hier probeer ik me aan te houden: Perfectionism is all about external validation. Healthy striving is all about internal drive (zou zomaar van Brene Brown kunnen zijn).

Als je door de tijd zou kunnen reizen, welk advies zou je dan je jongere zelf geven?

Haha, zie mijn antwoord hierboven!

Hoe zou je de autobiografie van je leven noemen?

De vrouw die soms vergat te leven

Heb je nog een Film/boek/muziek tip?

Mijn roman: Lichter dan ik (waarin een njai haar levensverhaal vertelt) en Black orchids van Gillian Slovo, speelt in de Britse kolonie Ceylon.

Wat ik net binnen heb en wel van de daken wil schreeuwen: de recensie van Adriaan van Dis over mijn boek:

‘Het dramatische levensverhaal van een trotse Javaanse vrouw die gemangeld wordt door de zeden in de kolonie Nederlands Indië. Met het oog van een kenner geschreven – van binnen uit. Even verrassend als pijnlijk. Een verbijsterende geschiedenis die ons tot op de dag van vandaag raakt. Spannend en dondersgoed geschreven. Wat een talent.’

Verder lezen

Boeken     Column     Historie

Drie tips om meer te weten te komen over je KNIL-(voor)vader

Expressie     Kunst     Muziek

#Ontdek

K-pop: Nieuwe muziek van BTS, TAEMIN en andere artiesten

Culinair     Eten     Recepten     Erfgoed

Eten: Lawar, een authenthiek Balinees gerecht