Wie ben ik als Aziaat? Hier in Nederland en hier in Europa? In een serie van events geïnitieerd en georganiseerd door Leiden University College zijn er het afgelopen jaar 7 panels en discussies georganiseerd met als hoofdthema “Me, Asian?!”.
Als onderdeel en afsluitend t.a.v. deze reeks organiseerde het ‘Thaise’ designerscollectief Non-Native Native (NNN) een speciale open call en expositie rondom de vraag ‘What does it mean to be an Asian in Europe?!’ Een interessante vraag, die via Instagram-inzendingen met #measianluc ‘beantwoord’ werd. Inmiddels kent dit lopend en groeiend beeldarchief 378 inzendingen.
Voor mij (en met mij vele anderen) is de term “Me, Asian?!” heel misleidend. Alsof “Asianess” of “Aziatisch zijn” over een kam te scheren valt. Ja ik ben Aziatisch, ja ik heb Chinese roots, maar nee ik ben zeker niet een van de zovelen. De term en definitie als die “Aziatisch” in de volksmond heeft of veelal gebruikt wordt, resoneert niet met mij. Met (bijna) niemand denk ik.
Spreek je over Aziaten in Nederland, wordt veelal een directe associatie gemaakt met de Chinees-Indische restaurants die ons land in de jaren ’90 zowaar overspoelde. Elk dorpje, gehucht had op zijn minst een eigen restaurant en die indrukken, gerechten, ‘ontmoetingen’ vormden veelal de beeldvorming over Aziaten hier in Nederland?
Dat ik zelf opgegroeid ben in een Chinees – Indisch restaurant heeft mij zeker gevormd. Het harde werken, iets willen bereiken, maar ook de intrinsieke familiewaarden en hoe belangrijk eten is. De manier waarop ik in het leven sta en naar het leven kijk heeft alles daarmee te maken. Opgroeiende leerde ik via de Chinese school vele klasgenoten / vrienden kennen met eenzelfde achtergrond. En ja, we hadden ‘veel gemeen’ maar tegelijkertijd waren we zo anders.
Daarom is het juist zo interessant dat het vraagstuk ‘Me, Asians?!’, zoveel oproept onder de bezoekers van de evenementen maar ook in de inzendingen voor het kunstproject #measianluc, van NNN. Tijdens de opening van de expositie gaf NNN-curator Honey Kraiwee een kijkje in haar bevindingen van het beeldarchief.
NNN verzamelt sinds begin dit jaar foto’s en objecten over wat het volgens de inzender betekent Aziatisch te zijn in Europa. Veel foto’s gaan bijvoorbeeld over eten – wat in alle Aziatische culturen (hoe divers ook) zeker een zeer belangrijk onderdeel is van de cultuur. Maar ook, het westers perspectief op Azië. Beelden die ‘Aziatisch’ ogen, maar hoe fascinerend ook totaal de blank mis slaan.
Ga je de expositie af en de 378 foto’s dat het archief rijk is, is de enige echte conclusie de ‘randomness’ waaruit het archief bestaat, een willekeurigheid van foto’s en objecten. Aziatisch zijn, is heel divers en niet te definiëren tot een specifiek object of te vangen in één foto, het is juist heel anders. In mijn ogen – is het de rijkdom aan culturele verschillen binnen Azië en binnen de verschillende gemeenschappen en daaronder weer de subgroepen die ons weliswaar vormt, maar uiteindelijk zijn we allen uniek en anders. Net als alle andere ‘gewone’ mensen.
Achtergrond informatie
“Me, Asian?!” liep van September 2018 tot juli 2019, met als afsluiter de expositie op de 11de International Conference of Asian Scholars te Leiden, waar de expositie gelijktijdig gehouden werd.
Het “Me, Asian?!” beeldarchief is een lopend project van NNN en LUC, zij ontvangen graag meer foto’s of objecten wat het betekent voor jou Aziatische te zijn in Europa via de e-mail of met #measianluc
Over contributor Hui-Hui Pan
Hui-Hui Pan is ondernemer, strateeg en econoom met een grote passie voor eten. Zij zet zich sinds 2008 in voor meer inclusie in de samenleving, en leidde CinemAsia als algemeen directeur (2017 – 2019). Als Chinees-Nederlandse opgegroeid in Nederlandse Chinese restaurants, vindt zij het belangrijk stereotyperingen en stigmatisering te doorbreken en op te komen voor Aziatische representatie en het laten zien van meer Aziatische rolmodellen in de maatschappij. Ook blogt zij over eten via PanonFire.
Hui-Hui heeft onder meer internationale economie gestudeerd in Maastricht en Beijing, internationale relations en cross-cultural management in Washington en studeerde Chinees en internationale communicatie in Maastricht en Beijing.
