Vilan van de Loo is onderzoekster en schrijfster. Haar interesse gaat uit naar het oude koloniale Indië. Daar schrijft ze bij voorkeur haar boeken over. Ze is ook initiatiefnemer van De Indische Schrijfschool. Dit jaar verscheen Uit naam van de majesteit, een biografie over de beruchte militair Van Heutsz. Zij is vaste columnist bij ons en elke week verschijnt er een nieuwe column van haar hand.
Het Plan
Het is de tijd van de goede voornemens en ik zeg meteen: doe het niet. Een goed voornemen is een fijn gevoel en daarna, als het aankomt op de uitvoering, is het in negen van de tien gevallen een teleurstelling. Maak een plan.
Volgend jaar beleeft mijn Indische Schrijfschool het eerste lustrum. Vijf jaar cursussen en persoonlijke schrijfcoaching.
Daardoor zijn veel mensen gelukkiger geworden dan ze eerder waren. Omdat ik ze een plan aanbood. Zo begint u met schrijven, dit is wat u erna doet en met deze stappen komt uw levensverhaal op papier te staan. Verhalen uit en over Indië, Indische verhalen, steeds vaker over de ouders en grootouders en hoe hun oorlog in de generaties bleef bestaan, met al die andere herinneringen.
Indië is niet weg.
Indië is niet voorbij.
Gaat niet gebeuren.
Nevernooitniet.
Elke generatie heeft een eigen verhaal, over Indisch zijn en over Indië, over de betekenissen daarvan. De ouderen weten hoe het was om in de klas het enige donkere kind te zijn, de jongeren weten hoe moeilijk het is om te achterhalen wat opa nu precies meemaakte in de oorlog. En dan zijn er al die ’tussenin’- generaties, die elk met een eigen draadje vastzitten aan Indië. Dat draadje gaat nooit los.
Met alles wat we hebben meegemaakt in het jaar 2020, raad ik aan om voor dit nieuwe jaar een plan te maken.
Schrijf over dat draadje dat aan u trekt, zorg dat het verhaal af is op uiterlijk 31 december. En af wil zeggen klaar om geprint of gedrukt te worden zodat u het aan iemand cadeau kunt doen. En u weet het: ik help u graag.
Mijn plan om een boek over het KNIL te schrijven is inmiddels in werking. Ik weet wat ik elke maand moet doen om het op tijd af te krijgen. Elke dinsdag en elke donderdag schrijf ik vijf pagina’s en de rest van de week doe ik genoeg onderzoek zodat ik die pagina’s kan schrijven. Maar ik heb een stapel boekenschrijfervaring, dus alleen daardoor kan ik dat plan maken en waarmaken. En daarbij voel ik ook een verlangen om de oudste KNIL-veteranen te spreken. Ze zijn er nog, zeker weten. Maar ze zijn niet altijd even zichtbaar, vooral niet in de huidige tijd met al die activistische discussies. Van dát verlangen ga ik nog een plan maken. Want alleen dan komt er iets van.
Dus, kijk snel op de site voor de gratis workshop Levensverhaal schrijven, alleen begin januari.
