Speciaal voor Meer Dan Babi Pangang haalt Michael Passage, oprichter van het Californische SoCal Indo herinneringen op aan zijn jeugd in een Indisch gezin.
Hij is geboren en getogen met Indo-familiewaarden, leeft volgens de Indo-regels, is loyaal aan zijn ‘botol cebok’, ook al woont hij sinds 2002 in Californië. Oprichter van SoCal Indo Michael Passage (54) is trots op zijn Indo-erfgoed en de heerlijke Indische keuken. Hij wil graag het bewustzijn van de Indo-cultuur vergroten en dat doet hij onder meer met zijn website. Ook op zijn YouTube kanaal ‘Socal Indo’ met zijn nieuwe serie ‘Meet the SoCal Indos’. Speciaal voor Meer Dan Babi Pangang haalt Michael herinneringen op aan zijn jeugd in een Indisch gezin.
Op klaarlichte dag, rond negen uur ’s ochtends maakten de rolluiken de kamer hartstikke donker, dus je kon er lekker lang uitslapen. De geur van mama’s babi pangang en al die andere lekkere geurtjes die uit haar keuken kwamen, dat was mijn wekker. Samen met de ‘keroncong’ muziek van Hetie Koesendang, is dat iets wat mij bijblijft.
Mama was zich altijd aan het uitsloven voor al die luitjes die rond de middag binnen kwamen stormen. De ene bracht spekkoek mee, de andere ‘bumbu bumbu’ van Toko Ivon, want dat en andere specerijen hadden ze in België niet, dus even gauw ‘aankeren’ bij de ouders van Vera.
Ja, Toko Ivon in Dordt gaat terug in de tijd en is een begrip voor ons Indo’s.
Als Indo opgroeien in een klein dorp was leuk, ik was uniek. Ik was de eerste misdienaar in België van niet Belgisch origine. Ik kreeg ook mijn Heilig Vormsel uitgedeeld door de destijds Belgische Bisschop Daneels. Ik zal nooit vergeten toen hij aan papa vroeg waar ik ‘zo goed Nederlands heb leren spreken’ En papa antwoordde: “Op het vliegtuig van Jakarta naar Schiphol”.
Als kinderen keken we altijd uit naar 5 December, het kinderfeest bij uitstek en ja, ik werd vaak ‘zwarte Piet’ genoemd. Ik heb vaak in mijn leven zwarte Piet gespeeld, maar ik heb me nooit persoonlijk aangesproken gevoeld. Ik werd vaak voor neger uitgemaakt of afgedankte Hollander. Papa en mama hebben me goed opgevoed en gaven me de wijze levenslessen mee: sta daar boven, ze weten niet beter, spreek met twee woorden en zeg altijd u. Je bent geen Belanda, noch Belg of Indonesiër. Je bent Indo.
Hoe vaak ik wel niet werd geweigerd aan de deur van een discotheek, buiten mijn dorp. Ik mocht niet naar binnen vanwege mijn kleurtje. Mijn witte vriendjes en vriendinnetjes daarentegen wel. Dan spreken we van de jaren 80, 90 en jawel, 2002, het jaar dat ik voorgoed België heb verlaten is dat mij nog overkomen. Ik heb de wijze woorden van papa en mama in acht genomen: het is niet persoonlijk, ze doen hun job, sta er boven, want ze weten niet beter.
Ik heb een Indische opvoeding gekregen, bij ons stond en staat nog altijd een flessenrek gevuld met zes flessen water.
Deze Indo gebruikt hem nog steeds, die ouwe trouwe botol cebok, ik heb een ‘sapu lidi’ waarmee ik mijn bed opmaak en ook om die etters van een ‘njamuk’ te meppen. Ik eet rijst met een lepel en als er geen lepel is gebruik ik een krupuk. Komt dat je bekend voor ? Ik heb genoeg lellen en flers gekregen en ik praat met geluiden en zorg ervoor dat mijn keuken vloer schoon blijft en geen oliespatten heeft, van dat ‘getjiprat tjiprat’ tijdens het bakken van ‘emping’. Twee keer per dag ‘bajen’ en als ik klaar ben lekker mijn lichaam ‘siram met bedak‘. Dat is wat ik Indisch noem. Papa zegt altijd: “Je hebt Indo’s en Indo’s; genoeg Indo’s die niet eens weten wat dit is en genoeg Belanda’s die zich meer Indisch gedragen dan Indo’s.”
Verklarende woordenlijst:
- keroncong: Indonesische muziekstijl
- bumbu bumbu: kruiden
- botol cebok: een flesje water op het toilet
- sapu lidi: een traditionele Indonesische bezem.
- njamuk: mug
- getjiprat tjiprat: het geluid dat vallend vloeistof maakt
- bajen: douchen
- siram: van het woord menyiram, overspoelen
- bedak: (baby)poeder
