Boskoop, zondagmiddag, 14 januari 2024. Buiten miezert het. Sophia Löwe treedt voor het eerst op – met haar band Wolves and Bears – voor een uitverkochte zaal. Sophia, een tattoo artist die door een ongeluk 1 jaar geleden haar beroep niet meer kon uitoefenen, besloot nummers te gaan schrijven. Samen met arrangeur, producer en toetsenist Richard Poot besloot ze die nummers op te nemen in zijn studio.
Sophia komt op. Je hoort de zenuwen door haar keel gieren, op het moment dat ze de zaal voor het eerst toesprak. Die zenuwen verdwijnen onmiddellijk zodra ze begint te zingen. Bijgestaan door een strakke band, bestaande uit bassist Edwin Geurtsen, toetsenist Richard Poot, drummer Ronald Putuhena, gitarist Job Kaihatu, achtergrondzangeressen Sandra Mol en Judith Vermaas en gastviolist Xander Nichting, lijkt het alsof of Sophia al jaren optreedt.
Eigen nummers zoals ‘Only the Wolves’ en eigenzinnige uitvoeringen van bekende nummers worden doorspekt met pittige, persoonlijke teksten van de Rotterdamse Sophia. Een sterke, maar ook kwetsbare vrouw die geen blad voor haar mond neemt. “I am a shooting star leaping through the sky, like a tiger. Defying the laws of gravity… Don’t stop me now.” Snerpende gitaar solo’s en emotionele uithalen tijdens ‘Leave the light on’ worden afgewisseld met het gevoelige eigen nummer ‘I’ll be ok’ waarmee ze de zaal stil kreeg.
Wanneer ze over haar Indonesische moeder en Indische vader spreekt klinken er drums. Bij het zingen van de eerste zin van het kinderliedje ‘Nina Bobo’, zie ik een Indische dame in het publiek langzaam breken. Als daarna – het voor haar overleden moeder en vader geschreven – ‘Nanti Kita Bersama Lagi’ (We zullen weer samen zijn) wordt ingezet rollen de tranen over de wangen van de dame in het publiek. “Nederland is goed genoeg maar niet van mij. Indonesië te ver weg en ik hoor er niet meer bij.” Samen met het Indische koor ‘Suara Kita’ (Onze Stem) krijgt ze de zaal wederom stil. Waarna ze iedereen oproept om lid te worden van Omroep Bersama zodat het erfgoed van haar ouders bewaard kan blijven.
Wat daarna volgt is een spetterende uitsmijter: een gospel-versie van ‘I still have’t found what I’m looking for’. De zaal ontploft. Een passend einde van een zeer geslaagd eerste optreden van Sophia Löwe en haar Wolves and Bears.
Geluidsafstelling kon af en toe beter en het programma was behoorlijk vol (duurde zo’n 2 uur) maar ga kijken wanneer ze in de buurt spelen. Het is meer dan de moeite waard.
