Kai Yin Or
Wie goed doet, goed ontmoet.
Wie ben je?
Ik ben Kai Yin Nuijten-Or. Ik ben geboren in Maastricht en heb daar gewoond tot mijn 22e. Ik ben daarna verhuisd naar de Randstad, waar ik in een cultuur diverse omgeving terecht kwam en dat heb ik als erg prettig ervaren. Ik voel me thuis in een diverse omgeving. Mijn ouders komen uit Hong Kong. Sinds april 2019 woon ik in Jakarta en ben ik dichter bij mijn Aziatische roots. Ik herken veel uit de Chinese opvoeding die ik heb gehad, maar ik zie ook Indonesische dingen waar ik me over verwonder. Het is een mix van herkenbaarheid en verwondering die ik nu ervaar. Heel bijzonder om mee te maken en ook om te merken of het iets, en zo ja wat, met mij als persoon en mijn identiteitsvorming doet.
Wat betekent jouw naam?
Mijn Chinese naam (嘉茵) heeft niet perse een betekenis, het komt fonetisch overeen met ‘het lot’ in het Chinees. Mijn ouders hebben deze naam gekozen omdat ze vonden dat het lot had bepaald dat ik als vierde meisje op rij geboren werd (haha). De algemene betekenis van ‘het lot’ vind ik wel mooi.
Wanneer was je voor het eerst in Azië?
Het schijnt dat ik voor het eerst naar Hong Kong ging toen ik nog een baby was. Ik kan me daar natuurlijk niks van herinneren, maar Hong Kong heeft voor mij altijd wel als een tweede thuis gevoeld. Ik voel me verbonden met die stad en het raakt me als ik vervelende dingen zie gebeuren in Hong Kong. Maar Hong Kong blijft aan de andere kant ook een vreemde plek voor me, omdat het niet echt mijn ‘thuis’ is. Mijn thuis is (en blijft) Nederland.
Hoe omschrijf je je eigen culturele identiteit?
Ik omschrijf mijzelf als Nederlands-Chinees.
Hoe ga jij om met het leven tussen twee culturen?
Ik voel me erg Nederlands in mijn doen en laten, maar ik ben me tegelijk ook erg bewust van mijn Chinese culturele roots.
Wat vind je het leukste uit je culturen?
Nederlandse manier van communiceren: direct (en soms tegen het botte aan).
Chinese liefde voor eten en (soms) ook de bescheidenheid (siert de mens).
Wat vind je het minst leuk uit die culturen?
Nederlandse manier van communiceren: soms te direct en kwetsend.
Te grote Chinese bescheidenheid, waardoor iemand zichzelf wegcijfert.
Ik ben super-Nederlands, omdat..
ik denk dat ik in mijn doen en laten heel Nederlands ben en over kom. Ik heb overal een mening over, hou van eerlijke communicatie die door Chinezen soms als bot wordt ervaren, en ik hou me graag bezig met maatschappelijke thema’s.
Ik ben super-Aziatisch, omdat..
ik veel, heel veel, van eten hou. Mijn man zou zeggen dat door eten geobsedeerd ben…
Hoe goed zijn de Chinezen volgens jou geïntegreerd in Nederland?
Dit is een moeilijke vraag met niet per se een eenduidig antwoord. Ik denk dat over het algemeen Chinezen in Nederland op economisch gebied goed geïntegreerd zijn;. Zowel de oudere als de jongere generatie hebben werk en de jongere generatie is ook redelijk hoog opgeleid. Op sociaal gebied zijn er wel elementen die kunnen verbeteren, zoals het goed Nederlands kunnen spreken onder de oudere generatie Chinezen en het (meer) betrokken zijn bij de bredere samenleving door de jongere generatie Chinezen. Ik denk wel dat er veranderingen gaande zijn: de oudere generatie is naar Nederland gekomen om een beter bestaan op te bouwen en heeft hard gewerkt om de jongere generatie kansen te bieden voor een nog beter bestaan. Velen van de oudere generatie moesten lange dagen maken in Chinese restaurants, waardoor er minder tijd was om zich te verdiepen in de Nederlandse samenleving. De jongere generatie is hier opgegroeid, heeft in Nederland een opleiding gevolgd, heeft vaak een redelijk goede baan, en wordt mondiger. Langzaamaan begint onze generatie Aziatische jongeren in Nederland zich meer te bemoeien met de bredere Nederlandse samenleving. I like!
Waar ben je nu mee bezig?
Ik woon sinds april dit jaar in Jakarta. Mijn partner is voor werk hier naartoe gekomen en ik ben meegegaan. Momenteel doe ik verschillende soorten vrijwilligerswerk, zoals het ondersteunen van lokale projecten die jongeren en ouderen extra steun bieden. Denk aan jongeren met een (fysieke) beperking of ouderen in tehuizen. De zorg in Jakarta is niet zo toereikend als in Nederland. We proberen door onze inzet een verschil te maken voor de groepen die extra steun nodig hebben. Binnenkort ga ik daarnaast beginnen met een museumtraining waarin de geschiedenis en de verschillende culturen van Indonesië worden behandeld. Ik verheug me erop om op die manier Indonesië beter te leren kennen en ik ben heel benieuwd wat ik daarbij ook uit de Nederlandse en Chinese culturen ga tegenkomen. Na deze training mag ik rondleidingen geven in het Museum Nasional in Jakarta. Daarnaast ga ik ook de taal van Indonesië, Bahasa Indonesia, leren. Het lijkt wel een integratieproces 😉 . Ik wil, waar ik ook ben, andere culturen leren kennen, openstaan voor andere inzichten en op die manier mijzelf verrijken.
Wat is je favoriete gerecht?
Echte goede Shiu Mai…en goede saoto soep.
Op welke prestatie ben jij het meest trots?
Het opzetten van Den Haag Inclusief – een project om diversiteit en inclusie op Haagse werkvloeren te stimuleren. Dit was een project dat ik als beleidsmedewerker bij de gemeente Den Haag met collega’s heb opgezet, en waarbij mijn persoonlijke waarden en visie het meest naar boven kwamen: diversiteit is een kracht, we kunnen er allemaal van leren, en we hebben er profijt van als we dat (h)erkennen en omarmen.
Wat is je grootste uitdaging geweest?
Mijn plek – in de samenleving, op de werkvloer, in nieuwe omgevingen – vinden. Dat is een uitdaging die continu doorgaat, zoals nu ook in Jakarta.
Wat motiveert jou om elke dag je bed uit te komen?
Iets goeds willen doen voor mijn omgeving.
Als je door de tijd zou kunnen reizen, welk advies zou je je jongere zelf geven?
Relax meer en geniet!
Hoe zou je de autobiografie van je leven noemen?
De avonturen van een bananenmeisje – geel van buiten, wit van binnen?
Heb je nog een Film/boek/muziek tip?
Ik heb een brede smaak: ik lees boeken van Murakami, luister naar Beyonce, Blof, Sam Smith, etc. Te veel om uit te kiezen!
Is er nog iets dat je zelf kwijt zou willen?
Het zou cool zijn als Babi Pangang erkend wordt als Nederlands erfgoed! Zo’n iconisch gerecht met zoveel verhalen erachter!
