San Fu Maltha, filmproducent

Geplaatst in: Identiteit, Interviews
San Fu en zijn moeder
Foto: Henk Maltha. San Fu en zijn moeder

San Fu Maltha

Als je succes wilt hebben moet je durven te falen.


Kan je iets over jezelf vertellen?

Ik ben in 1958 in Rotterdam geboren en heb vier broers en twee zussen. Van mijn vaders’ kant woont de meeste familie in Nederland. Van moeders’ kant wonen de meesten in Indonesië. Elke keer dat ik naar Indonesië ga,  probeer ik ze op te zoeken. De Chinese naam van mijn moeder is Thung. Er is jaarlijks een reünie van de familie Thung in Nederland. Het familiehuis van de Thungs staat in Bogor, waar de negen broers en twee zussen, waar wij van afstammen worden geëerd.


Wat betekent jouw naam voor je?

Ik heb een Chinese voornaam San Fu, San betekent berg en Fu geluk. Wat de achternaam van mijn moeder betekent weet ik niet exact, maar het heeft iets met water te maken. Mijn Chinese voornaam heeft in ieder geval veel impact op me gehad. Niet alleen omdat ik ermee gepest werd, maar ook omdat ik er niet Chinees uitzie. Maar je heet dan wel San Fu. Chinezen geloven dan ook nooit dat ik toch 40 procent Chinees ben.


De eerste keer in Azië was

Mijn eerste keer in Azië was rond 1980, toen ben ik voor de eerste keer naar Indonesië geweest. Daar ben ik meer dan twee maanden gebleven, ik heb in die tijd een rondreis door Java en Bali gemaakt. Dat was voor mij op een of andere manier thuis komen, omdat het bekend rook en voelde. Ook kwam ik allemaal familieleden tegen die ik nooit had ontmoet. Aangezien ik half Aziatisch ben, is het zo dat ik me er zowel mee kon identificeren als dat ik de verschillen zag. Het was wel voor mij een echte aanvulling op mijn opvoeding, die heel erg Nederlands is geweest.


Hoe omschrijf je je eigen culturele identiteit?

Divers. Ik blijk uit een recente DNA-test DNA gemeen te hebben met mensen uit China, Indonesië, zelfs Eskimo’s en Indianen. Daarnaast een combinatie van allerlei Noord-West-Europese landen, zoals Duitsland, Nederland, België, Engeland en Frankrijk en ook wat Ashkenazi(*). Het is niet zo dat ik me of het een of het ander voel. Ik ben het vaak tegelijkertijd, slechts soms voel ik me iets meer het een dan het ander. Door in Nederland opgegroeid te zijn, ben je eigenlijk ongemerkt toch wel Nederlands. En dat merk je vooral als je in het buitenland bent. Ik voel me in Nederland nooit een Nederlander, ik voel me eigenlijk alleen een Nederlander als ik in het buitenland ben. Omdat mijn achtergrond zo divers is, ben je eigenlijk nergens helemaal thuis of juist overal en dat maakt je in ieder geval wel kosmopolitisch van aard.


Hoe ga jij om met het leven tussen verschillende culturen?

Het is met diverse achtergronden heel makkelijk om jezelf aan te passen. Belangrijk daarbij is wel dat je je eigen identiteit blijft houden. Ik vind andere culturen altijd enorm interessant. Je kunt overal en van alles iets leren. Diversiteit is noodzakelijk voor elke gemeenschap in een veranderende tijd om te kunnen blijven bestaan.


Leukste uit die culturen?

Bij de Aziatische cultuur valt natuurlijk een enorme nadruk op eten. Eten is dan ook altijd meer dan alleen eten. Eten is een manier van communicatie, een verbindende levensader. De hartelijkheid, de gezelligheid, de gastvrijheid zijn belangrijke onderdelen van de Aziatische cultuur. Dat het verzorgen van je gasten niet iets ondergeschikt is. Of iets dienends, maar eerder iets vanzelfsprekends. En het is respectvol naar je gasten toe. Het rekening houden met elkaars gevoelens en het aanvoelen van wat andere mensen denken of vinden zijn ook belangrijke eigenschappen. Doordat ik ook mijn Westerse genen heb leidt het er niet toe dat je je daardoor laat ondersneeuwen. Ik ben wel blij met die combinatie.


Stomste uit die culturen?

Ik weet niet of het onderdeel is van de cultuur, maar wat ik wel vreemd vind van de Indische cultuur is dat ze zoveel nadruk leggen op de onderlinge verschillen terwijl het veel interessanter is om te te kijken naar de overeenkomsten. Nadruk leggen op onderlinge verschillen en stiekem nog steeds op kijken naar de witte man is vreemd.


Ik ben super-Nederlands, omdat…

ik vaak de dingen zeg die ik denk


Ik ben super-Aziatisch, omdat…

ik wel weet dat het misschien niet altijd op z’n plaats is


Kan je vertellen waar je nu mee bezig bent?

Ik ben op dit moment veel bezig met mijn culturele achtergrond, naast een documentaire over Ennio Morricone, ben ik bezig met de documentaire Meer Dan Babi Pangang en het toneelstuk over Walter Spies, wat geregisseerd gaat worden door de Indonesische regisseur Garin Nugroho in samenwerking met Gerard Mosterd. Ook heb ik meegewerkt aan het tot stand komen van de Pinda*.

Wat is je favoriete gerecht?

Ik heb verschillende favoriete gerechten, maar als ik naar Indonesië ga wil ik altijd sateh kambing. Omdat die alleen daar echt lekker is.


Op welke prestatie ben jij het meest trots?

Naast mijn kinderen, op het produceren van de film Zwartboek.


Wat is je grootste uitdaging geweest?

Zie hierboven.


Welke doelen streef je nog na?

Ik zou graag de film Stille Kracht willen maken.


Wat motiveert jou om elke dag je bed uit te komen?

Mijn plichtsbesef en de nieuwe mogelijkheden die elke nieuwe dag weer met zich meebrengt.

Als je door de tijd zou kunnen reizen, welk advies zou je dan je jongere zelf geven?

Om meer tijd met m’n kinderen door te brengen en meer te genieten van behaalde successen.


Hoe zou je de autobiografie van je leven noemen?

“Istimewa” (Vertaling; “Speciaal”)


Heb je nog een Film/boek/muziek tip?

De tolk van Java,” het boek van Alfred Birney (2018) en naar “Senang,” een toneelvoorstelling van Tg Goed Gezelschap van Nynke Heeg, Klemens Patijn en Jos van Kan. En koop en lees de Pinda*


Is er nog iets dat je zelf kwijt zou willen?

Ik zou het wel leuk vinden als er een écht Peranakan-Chinees restaurant zou komen in Nederland. Er begint een scheiding te komen in de Chinees-Indische restaurants. Aan de ene kant komen er originele Chinese restaurants en aan de andere kant Indische of Indonesische restaurants, die ook geen varkensvlees meer serveren. Terwijl de  Peranakan keuken toch van beide keukens verschilt.

(*) Ashkenazi De Asjkenazische Joden (Hebreeuws: Asjkenazim – אשכנזים) vormen een cultureel-religieuze groep binnen het jodendom. etnische groep. (2019, 3 juli). Geraadpleegd op 3 augustus 2019, van https://nl.wikipedia.org/wiki/Asjkenazische_Joden

Verder lezen

Column

Column: Molukse familieopstelling onthult blokkade

Artikelen

Op de dag van de Morgenster herdenkt West-Papua de beloofde onafhankelijkheid die nooit kwam

Column

Column: Moeten we boeken met ongewenst taalgebruik blijven lezen?