Sinds 2010 organiseert de Stichting Herdenking 15 augustus, Regio Rotterdam jaarlijks op 15 augustus een regionale herdenking op de Vlaggenparade van de Stad Rotterdam. Het bestuur is opvallend jong en creatief. Een gesprek met voorzitter Tenny Tenzer.
Wat is jouw persoonlijke verhaal?
Mijn moeder is Indonesische, geboren in Makassar, Sulawesi. Mijn vader is een Indo, half Duits en half Javaans, geboren in Malang, Java in Nederlands-Indië. Toen ik gevraagd werd om bestuurslid te worden van Stichting Herdenking 15 augustus, regio Rotterdam, zag ik het als een mooie mogelijkheid om iets terug te doen voor de Indische community.
Wat houdt herdenken voor jou in?
Herdenken is voor mij het doorvertellen van de verhalen uit Nederlands-Indië. In ieder geval een keer in het jaar staan die verhalen centraal op 15 augustus. Het viel me op dat de herdenking in Rotterdam (ik ben nog nooit in Den Haag geweest) zo zwaar beladen is. Veel zware verhalen over de trauma’s van voor, tijdens en na de oorlog die ook heftige emoties uitlokken.
Ik zou graag willen dat mijn zoon van negen de herdenking ook nog steeds interessant gaat vinden in de toekomst.
Ik denk dat de verhalen beter beklijven als ook het leven gevierd wordt. Zie 5 mei of Keti Koti, de dag dat de afschaffing van de slavernij wordt herdacht. Mijn wens is om volgend jaar nog steeds te herdenken en de verhalen door te geven, maar in een andere setting. Een festival setting waar de verhalen op een informele en misschien meer artistieke manier kunnen worden gedeeld. Misschien is het vloeken in de kerk, maar om een herdenking toekomstbestendig te maken moeten er wel veranderingen komen.
Gaaf die ludieke acties van jullie, probeer je elk jaar iets nieuws te verzinnen?
Er zit veel creativiteit in het relatief jonge bestuur. Vorig jaar hadden we de vlaggenactie uit de koker van Dewi Reijs. Daar hadden we veel positieve feedback op. Dit jaar hebben we de banieren-actie: een maand lang hangen Indische familiefoto’s op een prominente plek in de stad, namelijk langs de Maasboulevard. Zo wordt het Indische verhaal ook meer zichtbaar. Bij de banieren staat een QR-code die je met je telefoon kunt scannen en dan word je naar onze site geleid. Op die site kun je een foto aanklikken om erachter te komen wie er op de banier staan en wat het verhaal is van deze mensen. Volgende week verdwijnen de banieren weer, dan hebben ze er een maand gehangen. Op de site blijven de verhalen wel staan.
Jullie stichting bestaat vooral uit jongeren. Zie jij om je heen dat er veel betrokkenheid/interesse is van de derde generatie?
Ik ben zelf de tweede generatie, mijn vader leeft niet meer. Er wordt veel gepraat over de derde generatie of de vierde generatie die nu zichtbaar is. Ik zie ook veel filmmakers, kunstenaars en fotografen die werk maken over hun roots. Dat vind ik mooi om te zien. Dat zijn toch vaak de mensen die ook de zaadjes planten voor andere mensen die dan op hun beurt weer op zoek gaan naar hun roots. Ik kijk ook met bewondering naar de impact van glossy’s de Pinda(h) en speelfilm ‘De Oost’. Die proberen op een groter podium het Indische verhaal te vertellen.
Het Indische narratief is zo divers en versplinterd dat het nog voor jaren een bron van verhalen is.
Tenny Tenzer (40) woont in Rotterdam en verdient zijn brood door fulltime verslaggeving te doen bij regionale zender Rijnmond. Een aantal jaren geleden heeft hij de docu-serie I.N.D.O. geregisseerd waarin hij op zoek gaat naar de culturele erfenis van Nederlands-Indië met een link naar Rotterdam. Daarnaast is hij voorzitter van het bestuur die de Indië-herdenking in Rotterdam organiseert. Dit jaar is er geen fysieke herdenking, maar wordt er online herdacht. Rijnmond zendt dit live-herdenkingsprogramma uit op tv en de sociale kanalen op 15 augustus van 11:00 tot 12:00 uur.
