De Nederlands-Zuid-Koreaanse Jasmijn Kruikemeier (23) staat bekend als de leider van ‘The Miso Zone’. Een groep getalenteerde tieners die duizenden views binnen haalt op YouTube met hun K-pop danscovers. Bijdragen aan de representatie van Zuid-Korea in Nederland is heel belangrijk voor Jasmijn. Waar komt die behoefte vandaan?
Jasmijn is geboren in Zuid-Korea. Toen ze zes maanden oud was, werd ze geadopteerd en is ze naar Nederland gekomen. Ze heeft één oudere broer, de biologische zoon van haar ouders. De sfeer binnen het gezin is gelukkig altijd heel open geweest. Wanneer Jasmijn met vragen rondliep rondom haar adoptie of identiteit, was er alle ruimte om die te stellen. Zij en haar broer werden door haar ouders gewoon hetzelfde behandeld. Dat Jasmijn anders was, kwam eigenlijk pas naar voren door hoe anderen op haar reageerden.
“Toen ik nog een klein baby’tje was en mijn moeder mij mee uit wandelen nam met de kinderwagen, kreeg ze al vreemde reacties. Niet een opmerking als “oh, wat schattig”, maar bijvoorbeeld “hoeveel kost nou zoiets”. Voor mijn ouders was dat een shock, omdat ze voorheen nooit met dat soort reacties te maken hadden gehad. Zodra het om je eigen kind gaat, zet dat je wereld in een ander perspectief. Mijn moeder kan racistisch gedrag bijvoorbeeld nog steeds niet begrijpen. Dan zegt ze “maar je bent zo leuk” en “ze kennen je niet eens”. Ik moet haar dan uitleggen dat ik niet als persoon gezien wordt.”
Het hebben van een Aziatisch uiterlijk representeert blijkbaar iets bij mensen en daar handelen ze naar.
Op de middelbare school werden de reacties langzaamaan heftiger en minder terloops. Regelmatig werd Jasmijn uitgescholden of werden er opzettelijk dingen naar haar hoofd gegooid. Eén specifieke gebeurtenis kan ze zich nog herinneren als de dag van gisteren. “Ik zat in de klas en een docent vroeg ineens aan mij of ik mijn staartjes te strak had gedaan. Doelend op de vorm van mijn ogen. Ik was verbijsterd. Die opmerking was zo omslachtig en doordacht, dat ik mij afvroeg wat hij ermee probeerde te bereiken. Toen ik het aan mijn vader vertelde, stond hij binnen een kwartier op de stoep van de school en heeft hij een hartig woordje met die leraar gesproken. Helaas kunnen ouders je niet altijd beschermen en moet je zelf als het ware een filter ontwikkelen. Wie heeft het slechtste met je voor en wie weet simpelweg niet beter?”
Jasmijn vertelt dat ze lang is stil gebleven als het op het aankaarten van racistisch gedrag aankomt. “Als het om nare opmerkingen, pesterijen e.d. gaat, wordt ons vaak geleerd daar boven te gaan staan. Als je op dat soort gedrag niet ingaat, heb je als het ware de morele overhand. Dat begrijp ik wel, maar tegelijkertijd ben je ook stil. Je geeft je eigen kracht weg. Nu ik sterker in mijn schoenen sta, weet ik dat ik liever bewustwording creëer.”
Want als ik er niets van zeg, hoe gaat de ander er zich dan van bewust zijn dat iets mij pijn doet?
Zoals Jasmijn eerder al aangaf, was ze niet altijd zo zeker van wie ze was en waar ze voor stond. Lange tijd heeft ze zichzelf afgezet tegen haar Zuid-Koreaanse identiteit. Dat veranderde langzaam toen ze met K-pop in aanraking kwam, Zuid-Koreaanse popmuziek. “Ik keek een video van de groep ‘Girls’ Generation’ en zag Zuid-Koreaanse meiden dansen en zingen. Dat moment voelde heel raar en geweldig tegelijkertijd. Van binnen liep ik gewoon even vast. Ik zag mezelf in hen, iets wat ik voorheen nooit heb ervaren. Tot op dat moment, heb ik mijzelf nooit ergens gerepresenteerd gezien of gevoeld.”
Wat voor Jasmijn begon met enthousiasme voor K-pop en drie vrienden die ook van dansen hielden, is inmiddels uitgegroeid tot een bekende crew van twintig actieve jongeren. ‘The Miso Zone’. ‘Miso’ is Koreaans voor ‘glimlach’. Een naam die meteen duidelijk maakt waar ‘The Miso Zone’ voor staat. “Bij ons gaat het om plezier, diversiteit en K-pop. Misschien heb ik het nooit met zoveel woorden tegen de groep gezegd, maar die positiviteit rond Azië en het doorgeven ervan, is in mijn achterhoofd altijd de intentie geweest.”
In Nederland is er zo weinig representatie voor Zuid-Koreanen en ik wilde daar verandering in brengen.
En dat is ze gelukt. Op YouTube heeft ‘The Miso Zone’ bijna 18.000 abonnees en soms wel meer dan 400.000 views. Waar ze vroeger nog zelf op zoek moesten naar geschikte dansers, stromen de aanvragen voor audities nu binnen. De danscovers zien er steeds gelikter uit en de groep lijkt alsmaar groter te worden. Het enthousiaste doorzettingsvermogen en de dromersmentaliteit die centraal staan in de groep werpen hun vruchten af. Zo reageerde een van de choreografen van ‘NCT 127’s Kick It’ op hun cover, treden ze op tijdens K-pop feesten als ‘Strictly K-pop’ en vormt er zich als vanzelf een groot publiek tijdens de opnames van hun covers.
“Niet voor niets kiezen we plekken in Amsterdam waar veel mensen langslopen. Zuid-Koreaanse toeristen worden verrast door de herkenbare muziek die ze horen en blijven staan kijken. Nederlanders hebben de choreografieën en de nummers juist vaak nog nooit gehoord. Zij komen naar ons toe om te vragen wat we doen en waar het vandaan komt.”
Op een natuurlijke manier wekken we zo de interesse van allerlei mensen en dat is geweldig om te zien.
Waar het met ‘The Miso Zone’ uiteindelijk naartoe gaat is nog een verrassing, maar als oprichtster en leider kan Jasmijn ons een paar dingen verklappen. “Momenteel zijn we bezig met het professionaliseren van ons kanaal en het ontwerpen van workshops. De kennis die wij hebben opgedaan willen we met plezier delen met anderen. Stiekem is de eindgoal om ooit op te treden tijdens KCON, dat is zo’n beetje het grootste Korean Wave festival ter wereld. Tja, we zijn allemaal dromers, dus onze toekomstplannen escaleren snel,” lacht Jasmijn.
