Fenmei is kunstenaar. Ze is geboren in China. Ze voelt zich vooral Nederlander, maar ook heel Chinees. Voor Meer Dan Babi Pangang schrijft ze columns over wat haar bezig houdt.
Ik schaam me er niet voor, maar ik zeg het ook niet hard op: ‘Ik ben een carnivoor: een enorme vleeseter’. Je zou dat niet zo gauw van mij denken, maar dat ben ik wel. Vrienden weten, als er spareribs op het menu staan, dan is dat wat ik bestel. Ik eet meer dan mijn man en hij is een kop groter dan ik. Obers hebben vaak genoeg verbaasd gekeken als ze me mijn eten kwamen brengen; het grote bord met spareribs voor de dame en een bordje met een stukje entrecote voor de heer… niet andersom?
Van één kip maak ik vier gerechten
– Fenmei
Door al die nare berichten in de media zijn we sinds een jaar of twee begonnen met het bewuster kiezen van onze stukjes vlees. Zo bestellen we geregeld biologisch varkensvlees via het internet. Het beest wordt pas geslacht wanneer het hele varken verkocht is bij de boer. Ik kijk ook vaker op de etiketten waar het vlees vandaan komt en sowieso of het scharrelvlees is of een beter leven keurmerk heeft. Laatst heb ik zelfs voor het eerst weer Indiaas gegeten, geheel vegetarisch. Dat was wel even slikken voor mij. Hoewel de smaken goed waren en de maaltijd ook vullend, in mijn hoofd dacht ik steeds: ‘Ik heb geen vlees gegeten, dus dan zit ik vast niet vol’. Ik ben gewend om steeds vlees op het menu te hebben en ik heb moeite om die knop om te zetten.
Ik kook thuis dus nooit volledig vegetarisch, maar wel veel met groenten. Dat is hartstikke makkelijk als je gewoon Chinees kookt. In de Chinese keuken is vlees vaak een toevoeging bij vele andere ingrediënten in een gerecht. Terwijl in de Westerse keuken het vlees vaak de focus is van een gerecht. Een van mijn favoriete ingrediënten waar ik graag mee kook en ook een complete maaltijd mee bereid is een hele kip.
Van één kip maak ik vier gerechten. Wie een hele kip zelf fileert en in stukken hakt zal merken dat de smaak van de kip veel beter is dan losse kipfilets of kippenbouten uit de supermarkt. Zelfs een hele plofkip smaakt anders dan alleen de filet van de plofkip.
Het grote bord met spare-ribs voor de dame en een bordje met een stukje entrecote voor de heer… niet andersom?
– Een willekeurige ober die eten komt brengen aan Fenmei en haar man
Ik koop meestal een scharrel kip. Eerst haal ik de filetjes eraf. Daarvan maak ik bijvoorbeeld van 1 filet Kong Pao kip met lekker veel harde groentjes, zoals paprika en broccoli. Van de andere filet maak ik wantans. De kippenbouten hak ik eraf geheel met rug en al. Van de bouten (en de vleugels) maak ik een Chinese stoof met Chinese gedroogde paddenstoelen en veel gember. Van het karkas dat uiteindelijk overblijft maak ik een lekkere heldere kippensoep (hier kunnen de vleugels eventueel ook erbij). Gooi er wat groente bij, wat je voorhanden hebt en het is een heerlijke lichte soep. Als je dan de wantans erbij doet heb je een heerlijke wantan kippensoep.
Er wordt niks verspild, dat voelt toch wel een beetje goed. Mijn doel is om stapje voor stapje meer verantwoord te gaan eten. Beetje bij beetje iets minder vlees op het menu, maar vegetariër worden zie ik mezelf nooit doen. Dat past ook absoluut niet bij mij.
