Commotie rond kranslegging terecht?

Geplaatst in: Identiteit, Artikelen
Beeldbank WO2 - NIOD Bijschrift: Het trainen met houten geweren. Na de inval in Nederlands-Indië ontvangen de Indonesische jongeren 'the real stuff' (echte geweren) van de Japanse bezetters. Januari 1944.

Dit jaar zullen Ron Mertens en zijn kleinzoon Stephan van Beek bij de Dodenherdenking op 4 mei een krans leggen op de Dam. Dat zorgde op social media voor veel commotie omdat het tweetal omstreden zou zijn. Terecht of niet?

De Federatie Indische Nederlanders (FIN) is het oneens met de keuze voor Ron Mertens en zijn kleinzoon. Op haar website: “Weer is de invulling van de Nationale Dodenherdenking omstreden. Ditmaal zorgt een kranslegger voor de nodige discussie. Het blijkt vermoedelijk te gaan om een lid van het radicale Dekolonisatie Netwerk voormalig Nederlands-Indië. Het Comité 4 en 5 mei lijkt opnieuw geen antecedentenonderzoek te hebben verricht.” Kleinzoon Van Beek is inderdaad lid van dit netwerk.

FIN, die op haar website zegt dé onafhankelijke belangen van Indisch Nederland te behartigen, schrijft dat er vooral veel commotie is ontstaan omdat het tweetal “Bersiap ontkenners zijn”. De Bersiap is de periode na het uitroepen van de onafhankelijkheid in het voormalige Nederlands-Indië waarin nationalistische Indonesische jongeren, vaak ongeregelde bendes, Nederlanders, Indische-Nederlanders, Molukkers, Chinezen en van Nederlandse sympathieën verdachte Indonesiërs op een gruwelijke wijze aanvielen en doodden.

Na een kleine rondgang op internet blijkt al snel dat opa en kleinzoon een kritische kijk op het koloniaal verleden hebben: “Hollanders hadden niets te zoeken in Indië. Eeuwenlang zijn Indonesiërs onderdrukt.” schrijft het Dekolonisatie Netwerk voormalig Nederlands-Indië. Ook zouden ze volgens hen door de Hollanders (en een deel van de Indische Nederlanders) gezien zijn als het laagste van het laagste. Het willen losmaken van hun kolonisator zou dan ook niet verwonderlijk zijn. Maar dat dit op een gruwelijke en gewelddadige manier gebeurde, blijkt nergens door hen goedgepraat te worden. Ook is niets te vinden over een ontkenning van deze periode.

Ondertussen leidt de ontstane commotie tot veel emotie op sociale media. Zelfs wanneer de aandacht voor Ron Mertens op 4 mei alleen zou gaan over zijn eigen ervaringen en die van Indonesische slachtoffers tijdens de Japanse bezetting blijft zijn aanwezigheid volgens sommigen omstreden. En verwijzen daarbij naar de rel rond Abdelkader Benali. Bestuurslid van de Stichting Meer dan Babi Pangang San Fu Maltha pleitte afgelopen zondag in het NRC voor meer duidelijkheid waar de Dodenherdenking over gaat. Over welke Tweede Wereldoorlog – die in Europa of die in Azië- gaat het en over welke slachtoffers? Dekolonisatie en Bersiap vinden alle twee plaats na de Tweede Wereldoorlog en zouden op een ander podium beide aandacht verdienen, ook via een lespakket naar scholen.

Later vandaag plaatsen wij hier een exclusief interview met Stephan van Beek over zijn visie op de dekolonisatie. Ook over de Bersiap zal een groot artikel geplaatst worden.

Nawoord redactie: Stephan van Beek voelde geen behoefte een reactie te geven op alle commotie die is ontstaan n.a.v. de kranslegging.

Verder lezen

Erfgoed

Theatervoorstelling ‘Nina Bobo: Siepa’ is een zoektocht van de derde generatie naar familieverdriet op Java

Column

Column: Willem A. Belle en zijn liefde voor de viool

Cultuur

Indische fietstour laat sporen van het koloniale verleden in Den Haag zien