Nummer 6: Kunstenaar bij gebrek aan beter
Waarom ik kunstenaar geworden ben?! “Ik volgde mijn hart,” zeg ik altijd. Mijn tekentalent openbaarde zich al heel vroeg. Op de lagere school tekende ik mappen vol. Ik mocht zelfs de tekeningen maken voor de voorpagina van de schoolkrant. Destijds had ik nooit gedacht om kunstenaar te worden. Ik wist niet eens wat een kunstenaar was. Toch ben ik nu alweer bijna 15 jaar bezig met mijn kunstenaarschap.
Mijn kunstopleiding had ik gekozen puur door een ingeving, een momentopname. Ik kreeg een tip van een docent om eens op een kunstacademie te gaan kijken terwijl ik me al had ingeschreven op de Universiteit van Leiden. In Leiden wilde ik Sinologie gaan studeren. Mijn moeder vond dat wel oké. Ze kon ermee leven omdat alle andere studies die ik voorstelde niet goed genoeg waren. Ik wilde politieagent worden of psycholoog of archeoloog en nog wat andere dingen. Niks werd goed bevonden. Mijn moeder wilde dat ik dokter, advocaat of bankier werd of anders gewoon eigenaar van een eigen zaak, maar voor het laatste hoefde ik niet te gaan studeren. Volgens mijn moeder was het studeren van kunst een domme zet. Ik zou mijn leven weggooien. Wat mijn moeder niet begreep was dat ik niet goed was in wiskunde. Hoewel ik in de beste van de klas was gedurende de eerste 3 jaar, werden de kansberekeningen en hyperbolen te veel voor mijn A-hersenen. Ik liet natuurkunde, economie en biologie -waar ik had geen kaas van had gegeten- vallen zodra dit kon. Ik had dan ook een pretpakket met allemaal talen en natuurlijk kunst. Dus achteraf gezien had ik eigenlijk geen andere kant op kunnen gaan dan kunst.
Ik denk dat als ik alleen aan geld dacht, dat ik dan finaal zou falen in mijn werk.
Ik had dit toen gewoon zelf moeten zien, maar ik zag het niet. Ik was onwetend over de mogelijkheden van kunst. Ik heb dus eigenlijk helemaal niet mijn hart gevolgd, maar mijn talent. Na de studie begreep ik ook dat talent hebben niet genoeg was om te slagen. Talent is één ding, maar je moet ook geluk hebben. Geluk en het juiste netwerk.
Kunstenaar zijn klinkt heel cool, maar het is hard werken. Vaak denken mensen dat kunstenaars kunnen leven van lucht. Daarom denken velen dat je die ook niet hoeft te betalen voor het werk dat ze doen. Terwijl ze denken aan al die dikke bedragen die men soms neertelt voor kunstwerken. Maar weten de mensen wel dat maar 5% van de kunstenaars echt kunnen leven van de kunst? Die andere 95% moet werk ernaast doen om te kunnen overleven. Ze moeten geld verdienen om kunst te kunnen blijven maken. Docenten, serveersters, postbodes, peuterleidsters of gewoon achter de kassa. Ik heb het misschien heel goed getroffen in mijn leven. Ik heb een lieve man die goed verdient en ons huishouden hangt niet af van mijn inkomen. Ik heb na mijn studie keihard genetwerkt en daar ook veel successen mee geboekt, waardoor ik plots belandde in de culturele wereld. Het feit dat ik behalve tekentalent ook organisatietalent en zeer snelle hersens heb, waardoor ik vaak ter plekke oplossingen en creatieve ideeën kan opdreunen, heeft mij gebracht tot waar ik nu ben.
Ik bedenk projecten en kies projecten uit die bijna volledig aansluiten op wie ik ben en wat ik doe. “Alleen dingen waar ik achter sta,” houd ik mezelf altijd voor. Ik kan opdrachten weigeren, want ik streef niet naar financiële rijkdom. Ik heb altijd gekozen voor het geluk in mijn hart. Ik word daar heel raar op aangekeken. Vooral in de Chinese gemeenschap. “Fenmei, waarom schilder je niet dat en dat, want dat verkoopt.” “Fenmei, waarom ga je die en die projecten niet doen, want daar zit het geld.” Ik denk dat als ik alleen aan geld dacht, dat ik dan finaal zou falen in mijn werk. Ik kan me dan niet 100% inzetten. Vroeger trok ik me het aan wat andere mensen van me dachten, maar bij het ouder worden heb ik geleerd dat wat ik er zelf van vind veel belangrijker is. Zelfverzekerdheid is geen opschepperij, maar een trots die steeds meer vertrouwen geeft aan een persoon. Dat ga je die ook uitstralen en dat trekt weer positieve energie aan. Ik ben Ik en dit is het!
Zoals hierboven staat is dit de zesde column van Fenmei Hu. Kijk hier voor meer Fenmei of vele andere artikelen
Fenmei Hu is kunstenaar en columnist
